Elrincondelsabio Wiki
Advertisement
Diccionario
verbo regular 
* primera conjugación
* pronominal
Etimología: {{{etimología}}}
{{{regionalismo}}}
{{{americanismo}}}
Extranjerismo
{{{otros}}}









Flexión[]


Verbo pronominal o reflexivo
Modelo de conjugación: amar,
con particularidades ortográficas como cargar


Modo indicativo
Presente
Pretérito
Futuro
me aborrego
me aborregué
me aborregaré


Al igual que para cargar, la raíz verbal sufre cambio ortográfico g > gu ante las desinencias que comienzan por la vocal e. Ello sucede en las siguientes formas verbales:

  • El presente de subjuntivo.
  • La 1.ª persona singular del pretérito perfecto simple de indicativo.

Además:

  • Es un verbo pronominal: la acción recae sobre el propio sujeto que la realiza. Se conjuga anteponiendo los pronombres me, te, se, nos, os.
  • Todas las formas del gerundio, y la 2.ª persona singular del imperativo, son palabras esdrújulas, acentuadas en la antepenúltima sílaba.


Formas no personales
Simples
Compuestas
Infinitivo
Gerundio
Participio
aborregarse
aborregándome, /te, /se, /nos, /os, /se
aborregado
haberse aborregado
habiéndose aborregado
(no existe)
Formas personales
Persona
Modo indicativo
Modo subjuntivo
Tiempos simples
Tiempos compuestos
Tiempos simples
Tiempos compuestos
Presente
Pretérito perfecto
(antepresente)
Presente
Pretérito perfecto
(antepresente)
Yo
Tú (*)
Usted (**)
Él,ella

Nosotros,as
Vosotros,as
Ustedes (**)
Ellos,as

me aborrego
te aborregas
se aborrega
se aborrega

nos aborregamos
os aborregáis
se aborregan
se aborregan

me he/
te has/
se ha/
se ha/

nos hemos/
os habéis/
se han/
se han/

/aborregado
me aborregue
te aborregues
se aborregue
se aborregue

nos aborreguemos
os aborreguéis
se aborreguen
se aborreguen

me haya/
te hayas/
se haya/
se haya/

nos hayamos/
os hayáis/
se hayan/
se hayan/

/aborregado
Pretérito imperfecto
(copretérito)
Pretérito
pluscuamperfecto
(antecopretérito)
Pretérito
imperfecto
(pretérito)
Pretérito
pluscuamperfecto
(antepretérito)
Yo
Tú (*)
Usted (**)
Él,ella

Nosotros,as
Vosotros,as
Ustedes (**)
Ellos,as

me aborregaba
te aborregabas
se aborregaba
se aborregaba

nos aborregábamos
os aborregabais
se aborregaban
se aborregaban

me había/
te habías/
se había/
se había/

nos habíamos/
os habíais/
se habían/
se habían/

/aborregado
me aborregara, ase
te aborregaras, ases
se aborregara, ase
se aborregara, ase

nos aborregáramos, ásemos
os aborregarais, aseis
se aborregaran, asen
se aborregaran, asen

me hubiera,iese/
te hubieras,ieses/
se hubiera,iese/
se hubiera,iese/

nos hubiéramos,iésemos/
os hubierais,ieseis/
se hubieran,iesen/
se hubieran,iesen/

/aborregado
Pretérito perfecto simple
(pretérito)
Pretérito anterior
(antepretérito)
Futuro
Futuro perfecto
(antefuturo)
Yo
Tú (*)
Usted (**)
Él,ella

Nosotros,as
Vosotros,as
Ustedes (**)
Ellos,as

me aborregué
te aborregaste
se aborregó
se aborregó

nos aborregamos
os aborregasteis
se aborregaron
se aborregaron

me hube/
te hubiste/
se hubo/
se hubo/

nos hubimos/
os hubisteis/
se hubieron/
se hubieron/

/aborregado
me aborregare
te aborregares
se aborregare
se aborregare

nos aborregáremos
os aborregareis
se aborregaren
se aborregaren

me hubiere/
te hubieres/
se hubiere/
se hubiere/

nos hubiéremos/
os hubiereis/
se hubieren/
se hubieren/

/aborregado
Futuro
Futuro perfecto
(antefuturo)
Yo
Tú (*)
Usted (**)
Él,ella

Nosotros,as
Vosotros,as
Ustedes (**)
Ellos,as

me aborregaré
te aborregarás
se aborregará
se aborregará

nos aborregaremos
os aborregaréis
se aborregarán
se aborregarán

me habré/
te habrás/
se habrá/
se habrá/

nos habremos/
os habréis/
se habrán/
se habrán/

/aborregado
Condicional
(pospretérito)
Condicional perfecto
(antepospretérito)
Modo imperativo
Presente
Yo
Tú (*)
Usted (**)
Él,ella

Nosotros,as
Vosotros,as
Ustedes (**)
Ellos,as

me aborregaría
te aborregarías
se aborregaría
se aborregaría

nos aborregaríamos
os aborregaríais
se aborregarían
se aborregarían

me habría/
te habrías/
se habría/
se habría/

nos habríamos/
os habríais/
se habrían/
se habrían/

/aborregado
aborrégate tú (*)
aborréguese usted (**) -presente de subjuntivo-
aborréguese él -presente de subjuntivo-
aborreguémonos nosotros -presente de subjuntivo-
aborregaos vosotros (***)
aborréguense ustedes (**) -presente de subjuntivo-
aborréguense ellos -presente de subjuntivo-

Entre paréntesis, los tiempos verbales según el gramático Andrés Bello.

(*) En algunos países de Hispanoamérica úsase también vos, y las siguientes formas verbales para la 2.ª persona del singular, las cuales pueden experimentar cambios según el país o región (ver voseo):

  • presente de indicativo: vos os aborregás
  • presente de subjuntivo: vos os aborregués
  • pretérito perfecto de subjuntivo: te hayás aborregado
  • imperativo: aborregate vos

(**) Usted/ustedes son pronombres de la 2.ª persona en el tratamiento de cortesía o respeto. Sin embargo, gramaticalmente funcionan como de 3.ª persona.

(***) La forma «aborregaros vosotros» es propia del lenguaje vulgar y coloquial.

Advertisement